"'Adopted’ (de oorspronkelijke Engelse titel van ‘Aanvaard’) was voor mij altijd al wel een gaaf lied, maar met de Nederlandse tekst van Harold ten Cate klinkt het bijna als een soort hymne. Dat maakt dat ik er nu meer mee heb dan in het begin” zegt Kees. “Dat heb ik ook met ‘Running Into Love’, dat nu in het Nederlands ‘Uw Liefde Tegemoet’ is geworden. Ik kan mijn hele ziel er in kwijt.”

De onderwerpen in beide liederen raken elkaar en hebben alles met elkaar te maken. “In de titel ‘Uw Liefde Tegemoet’ zit een stuk spanning” legt Kees uit. “Een spanning die als het ware wil zeggen: ‘we zijn nog onderweg’. En dat is ook hoe mijn leven met God is. Er zijn momenten dat je echt kunt ervaren; ‘ik ben thuis’. Zoals in het lied ‘Aanvaard (O Wat Een Zegen)’. Tegelijkertijd eindigt dat lied in de tekst ook met een beweging; met thuis komen. Ik herken die spanning in mijn eigen bestaan. Dat ik in geloof mag weten: ‘het is volbracht’, en dat ik tegelijkertijd momenten ontdek waarop dat werk in mijn bestaan volbracht mag worden. Dat is voor mij het mooie aan een concept als ‘Uw Liefde Tegemoet’. Er zit iets voorlopigs in, maar ook iets van ‘het gaat door’. Het is niet iets eenmaligs. Zoals in het verhaal van de verloren zoon: hij komt op een zeker moment thuis, er wordt vervolgens een feest gegeven en het lijkt klaar. Maar in mijn leven is het niet ‘klaar’. Het ene moment ben ik namelijk de oudste zoon die al thuis is of thuis is gebleven, en het andere moment ben ik toch weer die jongste zoon die afgedwaald is en naar huis moet lopen.”